O czym szumią abisyńskie wierzby?

[Fot. 1] Abisyńskie wierzby | Toruń (Grębocin nad Strugą (Abisynia)), 2013

[Fot. 2] Abisyńskie wierzby | Toruń (Grębocin nad Strugą (Abisynia)), 2013

[Fot. 3] Abisyńskie wierzby | Toruń (Grębocin nad Strugą (Abisynia)), 2013

[Fot. 4] Abisyńskie wierzby | Toruń (Grębocin nad Strugą (Abisynia)), 2013

Zgodnie z kalendarzem biodynamicznym koniec lutego i początek marca to najlepszy czas na ogławianie wierzb. Dojrzałym wierzbom należy uciąć wszystkie pędy co około 5 lat. W przeciwnym wypadku drzewa te rozłamują się, w konsekwencji są wycinane i znikają z krajobrazu.

Wierzb rosnących wzdłuż ul. Ostrej na toruńskiej Abisynii nikt chyba nie ogławia. Może dlatego, że rzadko kto zapuszcza się w te peryferyjne rejony Torunia. Oficjalnie jest to część Grębocina nad Strugą. Zwykle Abisynia w polskiej toponomastyce kojarzy się z dzielnicami biedy i wykluczenia. W tym wypadku nazwę nadano raczej z uwagi na nieprzebrane pasmo nieużytków choć rzadko występujące domy przypominają częściej skarlałe altanki z wieloma przybudówkami niż typowe gospodarstwa z dwuspadowym dachem lub klocki z PRLu. W granicach miasta znajduje się od 1976 r., przedtem teren należał do Lubicza. Jak to z takimi rzekomo nieuczęszczanymi obrzeżami bywa, dość szybko służą za śmietniska. Tu są prawdziwe rafy koralowe złożone ze śmieci! Gatunkiem wiodącym w kolonizacji ugoru są odpady budowlane. Czyżby to zasługa zbudowanego w pobliżu węzła autostradowego? I tylko kicające futrzaki im nie ustąpiły dalej ryjąc dziury w ziemi i pijąc z glinianek.

[Fot. 5] Komin Elektrociepłowni EC3 | Toruń (Grębocin nad Strugą (Abisynia)), 2013

 

Tagi: Abisynia, glinianki, Grębocin nad Strugą, Lubicz, Toruń, wierzby, Ziemia Chełmińska

• 9 marca 2013
• Przyroda
• 4 Komentarze